เป็นประจำทุกปีที่ครูประจำชั้นต้องไปเยี่ยมเยียนบ้านนักเรียน เพื่อถามไถ่ สารทุกข์ต่างๆ นาๆ วันนั้นก็เหมือนกัน ผมนัดกับนักเรียนประจำชั้นคนหนึ่งว่าจะไปเยี่ยมบ้าน ชื่ออะไรจำไม่ได้ แต่จำนามสกุลได้ คือ แซ่ฉั่ว ผมเป็นคนที่แปลกๆ จะจำชื่อนักเรียนไม่ค่อยได้ แต่จำนามสกุลได้ น่าจะเป็นเพราะว่าชื่อแต่ละคนดูไม่น่าจำเลย บางคนชื่อแบบลิเก ลิเก 555 ไม่น่าอ่าน น่าจำเลย ก็เลยจำชื่อนักเรียนไม่ได้เลยแต่นามสกุลจำได้หมดแหละครับ วันนั้นก็มีนักเรียนไปเป็นเพื่อนหลายคน ยิ่งหลายคนก็ยิ่งหมดเงินหลายบาทนะครับ พวกนั้นไม่ยอมไปฟรีแน่นอน ผมต้องซื้อน้ำหวานเป็นบรรณาการถวายพวก กุมารทองพวกนี้ทุกคน มารู้ที่หลังว่าที่อยากไปเป็นเพื่อนนอกจากจะอยากกินของฟรีที่ให้ผมซื้อให้กินแล้ว ยังอยากไปเล่นแมวที่บ้านเพื่อนด้วย มีรูปให้ดูครับ มันไม่ได้สนใจ หรือว่ามีน้ำใจเดินไปเป็นเพื่อนครูหรอก ทีแท้อยากไปเล่นแมวบ้านเพื่อน ก็เลยเป็นที่มาที่ไปของหัวเรื่อง “ครูไปเยี่ยมบ้าน นักเรียนไปเยี่ยมแมว” วันนั้นก็เป็นอันเสร็จสิ้นงานเยี่ยมบ้าน พร้อมเยี่ยมแมว คำถามที่เตรียมไปถามผู้ปกครองนักเรียนไม่ได้ถามเลย แต่ต้องไปถามเกี่ยวกับแมว แมวเธอตัวผู้หรือต้วเมีย มันดุไหม มันกัดหรือเปล่า 5555 เยี่ยมแมวนั่นแหละวันนั้น ไม่ได้เยี่ยมคนเลย เดินเท้าไปนะครับ เหนื่อยเหมือนกันแต่เกิดเป็นครูต้องอดทน ตายไปคือไม่ตกนรกแน่นอนบอกเลย นี่แหละคือความสุขของคนเป็นครูได้สั่งสอน ได้ดูแลเพื่อนมนุษย์ แค่นี้ก็คือความสุขแล้ว ไปดูรูปไอ้พวกเยี่ยมแมวกันเลยครับ 555 ผมนี้ปวดหัวกับพวกนี้จริงๆ555
