การสอนออนไลน์ในเดือนกันยายน 64 ณ ตอนนี้เวลานี้การติดติดเชื้อ covid-19 ก็ยังไม่ได้ทุเลาเบาบางลง ยังมีคนติดเชื้อวันละประมาณ 15000 คน และเสียชีวิตในหลักร้อยอยู่ ประมาณ 170 คนได้ การติดเชื้อในกรุงเทพก็ยังอยู่ในขั้นที่รุนแรงคืออันตรายอยู่ไม่เหมาะกับการเดินออกไปข้างนอก ยังคงต้องระวังตัวโดยการกินร้อน ช้อนกลาง ล้างมือ เป็นคำพูด สโลแกนวลีติดปาก ณ ขณะนี้ ในส่วนของการเรียนการสอนออนไลน์ เห็นได้ว่านักเรียนนั้น มีความอ่อนโรยเสมือนรถที่น้ำมันใกล้หมด เริ่มเข้ามาเรียนช้า ถามเริ่มไม่ค่อยตอบแล้ว คนเป็นครูได้แต่ปะลอม ประโลม ให้ความเห็นใจและเข้าใจ ในความรู้สึกของนักเรียน ผมเข้าใจความรู้สึกของเขานะ การเรียนออนไลน์นั้นลำบาก การถ่ายทอดอะไรสักอย่าง โดยเฉพาะวิชาความรู้นั้น ผู้เรียนกับผู้ถ่ายทอดควรสัมผัสกันด้วย คำพูด สัมผัสกันด้วยกิริยา ลมหายใจ ที่สามารถสัมผัสได้โดยตรง ซึ่งปราศจากตัวกลางใดๆ อย่างเช่น สัญญาณอินเตอร์เน็ต ดังนั้น การเรียนการสอนออนไลน์เป็นการถ่ายทอดความรูํที่ยากลำบากมาก ครูต้องอาศัยความชำนาญ ความพยายามอย่างมากที่จะถ่ายทอดให้ผู้เรียนได้สัมผัสถึงความรู้อย่างแท้จริงและประสบความสำเร็จความสุขในการเรียน ฉะนั้นแล้วการเป็นครูกับนักเรียนในยุคที่เราเรียกว่า ยุค covid-19 นั้นไม่ง่ายเลย ครูต้องหยิบหยกเอาวิทยายุทธ์ทั้งหลายทั้งมวลมาทำให้บรรยากาศในห้องเรียนน่าเรียนไม่น่าเบื่อ นักเรียนต้องออกชนะความขี้เกียจของตัวเองที่จะลุกและก้าวออกจากที่นอนเพื่อมานั่งเรียน อย่าลืมที่มาเรียนที่โรงเรียนยังมีครูคอยบอกเคยเตือนเมื่อเราขี้เกียจ แต่ถ้าเรียนออนไลน์ก็ทำได้ยาก นักเรียนจึงต้องเอาชนะความขี้เกียจให้ได้ ความยากลำบากในการเรียนออนไลน์พูดไปก็มากมายเหลือเกิน อยากที่จะอธิบายให้จบได้ภายในหนึ่งหน้ากระดาษ A4 คงต้องพูดกันยาว เพราะแต่ก็ละคนก็ประสบกับปัญหาที่แตกต่างกันไป อย่างว่าแหละตอนนี้นักเรียนเหมือนรถที่น้ำมันใกล้หมด อ่อนระโหยโรยแรงเต็มทีแล้ว ครูก็ได้แต่บอกว่าตราบใดที่เรายังไม่ถึงเส้นชัย เราก็จะเดินไปเรื่อยๆนั่นแหละนักเรียน ช้าบ้าง เร็วบ้าง เป็นไปตามสถานการณ์และสติปัญญา เราจะไม่รีบเดินเร็วจนเกินไป หรือช้ามากไปก็ไม่ดี ทุกอย่างทุกก้าวย่างควรก้าวอย่างระมัดระวัง และถึงเส้นชัยด้วยความปลอดภัยครบสมบูรณ์อย่างที่ควรจะเป็น วันนี้สวัสดี สู้ๆ ทุกคน
