วันนี้ไม่ค่อยได้สอนเท่าไรเพราะปิดคอร์สเรียนเกือบทุกห้องแล้ว ก็ไปทบทวนให้แนวข้อสอบนิดหนึ่งก็ปล่อยให้เด็กๆทำงานไปครับ ซึ่งงานเยอะเหลือเกินไม่รู้งานอะไรนักหนาตอนผมเรียนทำไมชิวจังไม่เห็นต้องทำงานอะไรมากมายเลย เรียนสนุก เรียนเข้าใจด้วย เรียนพิเศษหรอไม่เคยได้กินเงินผมหรอกนะ ผมไม่เรียนพิเศษนะผมไม่ได้ขี้เกียจแต่เห็นว่าไม่จำเป็นเลย งานเข้าครับบอกว่าไปมีเรื่องกับห้องอื่นห้องมา ห้องผมนี้แหละบอกว่าไปมีเรื่องกับห้องอื่น ในใจคิดว่าเรื่องอะไรวะ ทำไมต้องโวยวายโดยเฉพาะไอ้เก้าขาใหญ่ประจำห้องโวยวายโหวกเหวกใหญ่เลย ผมก็นึกว่าเรื่องใหญ่อะไร ที่ไหนได้เรื่องบอร์ดใครสวยกว่ากัน นึกว่าเรื่องคอขาดบาดตายอะไรที่ไหน คุยกันสักครู่หนึ่งก็เลยสั่งสอนเหล่าเวไนยสัตว์ให้ตรัสรู้ได้ซึ่งคุณธรรมขั้นสูง บอกว่าไม่ต้องไปโกรธหรือว่าอะไรหรอก เราก็แค่ทำตามแนวทางของเรา
อย่าไปว่าไปโกรธเกลียดคนอื่นมันไม่ดีเอามากๆเลย จงรักเพื่อนมนุษย์ทุกคนเหมือนที่รักตัวเอง โกรธคนอิจฉาคนอื่นไม่ดีนะมันทำให้พลังความเป็นมนุษย์ลดลง และสุดท้ายก็จะมีความเป็นมนุษย์เหลือน้อยกลายเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์ เมื่อเหล่า son of God ทุกคนเข้าใจแล้วก็เลย วางแผนกันใหม่แผนของเขาคือทำบอร์ดใหม่ครับ ใช่ครับทำใหม่หมดเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นทำเกือบเสร็จแล้ว และสวยด้วย แต่เขาบอกว่าเพื่อความยิ่งใหญ่ไม่เหมือนใครจำเป็นต้องทำใหม่ โดยมีหัวเรือใหญ่ในการออกแบบทำบอร์ดใหม่สถาปนิกของห้อง ม. 5/6 คือ ไอ้อั้มกับหัวหน้าห้องพิมดารินทร์ เห็นออกแบบโดยใช้เครื่องมือมนุษย์ที่เรียกว่า ipad ซึ่งเขาเอาตัวอย่างให้ผมดู ก็ออกแบบมาสวยอยู่นะใช้ได้เลย พวกนี้เก่งมากเรื่องไอทีการออกแบบเด็กสมัยนี้เก่งจริง ฝีมือยอดเยี่ยมมากๆ ขอชื่นชมเลย ซึ่งตอนนี้(7:18PM) ก็กำลังจัดบอร์ดอยู่ครับวุ่นวายมากเลยเดี๋ยวถ่ายรูปให้ดูว่าวุ่นวายขนาดไหน ข้าวของขยะเต็มไปหมด จะเสร็จไหมเนียะ ด้วยความมีเมตตาสูงส่งของชาวสวรรค์อย่างผมก็เลยให้ทุนไป 100 บาทไทยให้ไปซื้อน้ำซื้อของกิน เห็นนั่งเครียดกันก็เลยให้ไปซื้อกินเพื่อความสบายท้อง
สบายกายสบายใจ เหล่าเด็กๆสามัคคีกันมากเพื่อพี่รหัสของพวกเขาก็คือพี่ห้อง ม.6/6 ครับ พี่ ม.6/6 ได้มาเห็นน้องๆทำงานให้ขนาดนี้คงปลื้มน่าดู บอกเลยทำดีกว่างานที่ทำส่งครูอีก ครูสั่งงานมันไม่ลงทุนทำกันขนาดนี้เลย แต่งานนี้กะทุ่มเต็มที่มีร้อยทุ่มล้านเลย เพี่อพี่ ม.6 ที่กำลังจะจบไปนั่นแหละ ไอ้ชาวสวรรค์อย่างผมก็ต้องมานั่งเฝ้าเหล่า son of God บอกเลยตอนนี้ยุงกัดมากเลย หิวก็หิว ง่วงก็ง่วง เสียงเพลงก็ดังซะเหลือเกิน วันนี้มีการซ้อมร้องเพลงเพื่อแสดงคอนเสิร์ตให้พี่ๆ มอหกพรุ่งนี้ด้วยครับ เสียงดังหนวกหูมากสำหรับคนที่ง่วงเต็มที่แล้วอย่างผม แต่เด็กๆเขาบอกว่าเพราะ ก็ต้องนั่งฟังทำไงได้ วันนี้ตอนเย็นมีซ้อมกีฬาวอลเลย์บอลครูด้วยครับ ปิดเทอมจะมีกีฬาครูของสหวิทยาเขตศรีนครินทร์ วันนี้ก็เลยซ้อมหน่อยความจริงซ้อมมาหลายวันแล้ว เจ็บมือมากเพราะมือแตก แต่ก็ต้อง
ซ้อมเล่นกับน้องๆมัน สนุกสนานครับทุกคนตั้งใจซ้อมมาก แพ้ชนะก็อีกเรื่องครับ เพื่อความพร้อมเพรียงสามัคคีกันของโรงเรียนเราก็พอแล้ว นี่ก็ดึกมาแล้วเด็กๆยังคงตั้งหน้าตั้งตากันทำงานไม่หยุดไม่หย่อนเลย นะ กลับบ้านเถอะเด็กๆครูขอร้อง ค่อยกลับมาทำพรุ่งนี้ก็ได้ ความจริงผมอยากตะโกนดังๆออกมาว่ากลับบ้านได้แล้วโว๊ย แต่ก็ทำได้เพียงกลับบ้านได้หรือยังเด็กๆ นี้จะหนึ่งทุ่มครึ่งแล้วนะ กลัวมันรุมกระทืบผม…ก็เลยไม่กล้าตะโกน… ความจริงผมก็เห็นใจพวกเขาแหละไม่ทำก็ไม่ได้อีกใจหนึ่งผมก็กลัวเหมือนกันเพราะกลับบ้านดึกมันไม่ดี….ก็เลยพยายามให้เร่งมือ…ให้เสร็จเร็วๆนิดหนึ่ง…
